Voorbije zondagen

Hieronder vind je de laatste vijf diensten.

zondag 24-03-2024
  • Voorganger: Ds. M.Hofman, Sassenheim
  • M.m.v. Pianist Siebren Zwaan
  • Gorinchem
  • De Heul, Nieuwe Hoven 141
  • 10.00 uur

Op deze zesde zondag van de 40 dagentijd begint de goede week.  Vandaag Palmpasen een feest van compassie en passie waarin mensen elkaar tot leven willen zijn, zoals de hongerdoek ‘Ik ben omdat wij zijn’ ook wil uitdrukken.
Elkaar de ruimte en mogelijkheden geven om als mens goed en in waardigheid te leven, vraagt van ons dat we actief, grenzen die ons van anderen scheiden proberen te slechten, dat we een wereldwijde blik hebben, dat we weten dat we niet slechts ‘een van ons’ zijn, maar ‘een van hen’, één van alle mensen op deze wereld, zonder uitzondering.
Een manier om ruimte geven aan elkaar en grenzen tussen elkaar te beslechten kan door de Gulden Regel toe te passen: ‘Behandel de mensen in alles zoals je wilt dat ze jou behandelen’. Dit impliceert dat wij anderen met dezelfde passie en compassie behandelen als waarmee wijzelf behandeld willen worden. ‘Kortom, als we liefde willen, geef dan liefde; als we leven willen, geef dan leven; als we zekerheid willen, geef dan zekerheid, als we mogelijkheden willen, laten we dan mogelijkheden beschikbaar stellen’

Zoals we begonnen zijn; opnieuw het Ubuntuprincipe : We staan open en zijn toegankelijk voor anderen. We zijn onderdeel van een groter geheel. We ontvangen in gelijke mate als we geven.
‘Ik ben omdat wij zijn….’

zondag 17-03-2024
  • Voorganger: De heer B. de Velde Harsenhorst
  • M.m.v. Piano de heer Siebren Zwaan
  • Gorinchem
  • De Heul, Nieuwe Hoven 141
  • 10.00 uur

De twee mensen op de hongerdoek ‘Ik ben omdat wij zijn’ staan op ooghoogte van elkaar, zij zien elkaar en willen niet blind zijn voor de ander. Zoals twee rivieren die samenvloeien en toch hun eigen bron en identiteit behouden, vormen ze ieder vanuit hun eigen ‘ik’ een ‘wij samen’.

De schilder van dit doek Chidi Kwubiri zegt geïnspireerd te zijn door de beide langste rivieren in zijn land, de Benue met zijn groenblauw water en de okerkleurige Niger. Hoewel ze uit twee heel verschillende bronnen stammen en daaruit gevoed worden, vloeien beide stromen tezamen en vervolgen dan gezamenlijk, elkaar versterkend, vreedzaam, hun weg. Het geel keert zich naar het groen, het groen naar het geel, beide kleuren nemen elkaar in zich op, gaan op elkaar toe en zeggen tegen elkaar: ‘Ik ben omdat wij zijn’. Ook al is onze oorsprong verschillend en ook onze identiteit, wij zijn toch altijd wij.

Samenvloeien vergt ontmoeting in dialoog. Dialoog is heel iets anders dan discussie. In een discussie probeer je de ander te overtuigen van jouw gelijk. In een dialoog open je je voor de mening van de ander, zodat je je eigen mening eventueel kunt veranderen en verdiepen. Met de ander kunt mee kleuren…

De hongerdoek weerspiegelt het zoeken en op weg gaan naar oplossingen door middel van dialoog. Door een ontmoeting op ooghoogte, kan afstand en distantie veranderen in relatie en verbondenheid. In dialoog met elkaar, vanuit ieders eigen oorsprong en identiteit, tezamen werken aan een beter wereld… De grens vervaagt.

zondag 10-03-2024
  • Voorganger: mevrouw E. Swinkels-Braaksma
  • M.m.v. Siebren Zwaan aan de piano
  • Gorinchem
  • De Heul, Nieuwe Hoven 141
  • 10.00 uur

Op de hongerdoek ‘Ik ben omdat wij zijn’ ziet u twee mensen die op ooghoogte met elkaar zijn. Om elkaar te ontmoeten, om elkaar lief te hebben, is het voorwaardelijk om op ooghoogte met elkaar te zijn. God is mens geworden in de persoon van Jezus om op die manier op ooghoogte met ons te komen, om ons te ontmoeten.

De mens in zijn totaliteit komt deze zondag in het vizier. De mens niet als ‘behoeftige’ of ‘iemand met problemen’, niet als slachtoffer en hulpverlener of arm en rijk. Een gevoel van superioriteit ligt dan op de loer…  Wederkerigheid en ontmoeten werkt niet als gedacht wordt in deze rollen.  Solidair handelen werkt alleen als ons mens-zijn verbonden is met het mens-zijn van anderen. Een wereld vol van gerechtigheid kan pas ontstaan als alle mensen op de aarde ervaren worden als onze medemens.

We vieren deze zondag Avondmaal. De tekenen van het Avondmaal: solidariteit, eenheid, verzoening, vergiffenis, liefde, leven en vrede, behoeven een vertaling naar ons dagelijks leven. Hoe kan iemand deelnamen aan het avondmaal en volharden in het schenden van het milieu? Of in geweld tegen kinderen, vrouwen, andere mensen? Het is onze opdracht, ook in deze complexe en mondiale wereld, in het dagelijks leven waar te maken wat we hier vieren! Het is onze opdracht om solidair te zijn door ons te bekommeren om elkaar, zowel in onze eigen omgeving als ook wereldwijd.

zondag 03-03-2024
  • Voorganger: Geen
  • M.m.v. Siebren Zwaan piano
  • Gorinchem
  • De Heul, Nieuwe Hoven 141
  • 10.00

De twee mensen op de hongerdoek ‘Ik ben omdat wij zijn’ staan duidelijk in een relatie met elkaar. Ze kijken elkaar indringend aan, hun handen en armen komen in de levenssfeer van de ander en nemen daarbij elkaars kleur aan.
Ieder mens, benadrukt paus Franciscus in zijn encycliek Laudato Si’, staat in een drievoudige relatie: in een relatie met God, in een relatie met medemensen en in een relatie met het milieu / de schepping.  Alle drie de relaties kunnen niet zonder elkaar, alles is met elkaar verbonden.
De hongerdoek geeft uitdrukking aan al deze drie lagen:
als eerste de relatie God – mens:  Door de menswording van Jezus is God op ooghoogte met ons gekomen.. ‘Ubi caritas et amor, ibi Deus’, zegt de oude Latijnse spreuk: Waar liefde en genegenheid heersen, daar is God.
Als tweede de relatie Mens – mens: wereldwijde solidariteit, waarbij ontmoeting en dialoog zeker in grenssituaties de uitdaging is. We worden uitgedaagd om ons individualisme te overwinnen door te delen met elkaar. Ook met mensen ver weg. ‘Heb de vreemdeling lief, want hij is zo als jij’ staat er in Leviticus.
Als derde de relatie Mens – milieu /schepping: De spatjes verf op de hongerdoek lijken te vibreren als de gehele kosmos, een heelal vol van sterren en onmetelijke stelsels, maar ook vol van minuscule atomen, waarin alles met alles vervlochten is. De mens is gemaakt uit aarde, uit al die elementen die hem / haar omgeven. De mens kan niet bestaan zonder de aarde, de aarde die van ons allemaal is.

 

zondag 25-02-2024
  • Voorganger: Ds. E. Swinkels-Braaksma
  • M.m.v. Siebren Zwaan aan de piano
  • Gorinchem
  • De Heul, Nieuwe Hoven 141
  • 10.00 uur

De twee mensen op de hongerdoek ‘Ik ben omdat wij zijn’ kijken elkaar aan en leggen hun handen op de schouders van de ander. Zo ontstaat intimiteit, zo overbruggen zij grenzen.  Er is geen ‘ik’ zonder een ‘wij’.
We zien twee mensen die vervlochten zijn in een intensieve ontmoeting. Door het diepgaande en respectvolle toewenden van beide hoofden naar elkaar toe, wordt de grens een overgang, een brug. De twee personen kijken elkaar indringend aan. Ontmoeting kan alleen als mensen op elkaars ooghoogte zijn, als de één de ander wil en durft aan te kijken als gelijke.
De armen van beide figuren zijn verstrengeld in elkaar en onderstrepen het intensieve karakter van de ontmoeting. Elkaar ontmoeten kan alleen als er sprake is van een eigen identiteit.  Voorwaardelijk om bewust te zijn van wat je te geven hebt en open te staan om iets te ontvangen dat je zelf nog niet bezit. Door te geven en te ontvangen groeit een relatie, groeit betrokkenheid op elkaar. Verschillen in eigenschappen vallen niet weg in de ontmoeting, maar zijn juist de basis ervan. Identiteit gaat vooraf aan intimiteit. Wie niet of slecht op eigen benen kan staan, is ook niet in staat om op ooghoogte van de ander te komen.
‘Wie een muur om zijn land bouwt, maakt zichzelf de gevangene’, zei voormalig president van de Verenigde Staten van Amerika Obama. Wie een muur om zichzelf bouwt om zijn eigenheid af te schermen, maakt zich tot gevangene van zichzelf. Diversiteit en eenheid zijn de twee kanten van de medaille die ontmoeting heet. Het gaat om een samengaan van hart, ziel en verstand in onze relaties met anderen. Om emotie, spiritualiteit én ratio.