In de tweede adventsdienst gaat Gert Mesch uit Giessenburg voor.

Gert schreef ons:

De adventstijd heeft als thema ‘(Ver)wachten we nog ?

Eigenlijk ontstaat verwachting uit verlangen. Verlangen waarnaar ? Advent betekent aankomst, wat moet komen , wie ?
In de liturgie van advent wordt uitgezien en hartstochtelijk verlangd naar de komst, aankomst van de messias.
Een term die we bijna niet meer durven gebruiken, maar juist in deze tijd is het goed om juist weer durven te dromen en visioenen te omarmen.
En als je messias vertaalt met ‘partijganger van de armen’ (Ter Schegget) klinkt het al anders.

Er zou deze zondag een Agapé maaltijd gehouden worden. Dat past ook helemaal bij het thema, het ritueel van breken en delen is een samenvatting van het messiaanse verlangen.

Letterlijk kan dat nu niet, vandaar dat het op een geheel andere wijze plaats vindt. Desondanks zal deze tekst wel klinken :

Over die mens Jezus,
die wij mogen noemen Heelmaker, Messias.
In zijn doen en zijn laten
in de verhalen die hij vertelde de woorden die hij sprak.
We herkennen in hem ons eigen verlangen
naar de Eeuwige als bron van ons bestaan.
Die de gebrokenheid van deze wereld
oorlogen, geweld, ziekte, onmacht
openbrak door met open handen het leven te ontvangen.
Hij gaf ons mee een visioen
In zijn levensverhaal herkennen wij ons levensverhaal
Waar wij de liefde leven,
de verbondenheid met elkaar vorm geven
Juist in de eenvoud van de dingen die wij doen
Voor elkaar en aan elkaar
En zo in inspiratie verder gaan, hem achterna