de veertigdagen tijd.

40 dagentijd Open Pastoraat Gorinchem.

In de 40 dagentijd zal er op iedere zondag aandacht zijn voor een hongerdoek. Het gebruik van een hongerdoek vindt zijn oorsprong in de Middeleeuwen, toen er in de 40 dagentijd een groot doek hing tussen het schip van de kerk en het altaar, zodat de mensen in de kerk het altaar en de priester die de eucharistie vierde, niet konden zien. Zo werd benadrukt dat de mens door zijn zondigheid het contact met het heilige had verloren. In de Stille Week, op Goede Vrijdag, werd de hongerdoek weer weggehaald: door de kruisdood van Jezus was de mens immers weer verzoend met God… Deze middeleeuwse traditie van een hongerdoek bestaat nog steeds. Nu niet meer om iets te verhullen, maar om ons iets te laten zien en te laten ervaren.

De hongerdoek die we dit jaar gebruiken heeft als titel: ‘Ik ben omdat wij zijn’ en is gemaakt door de Nigeriaanse kunstenaar Chidi Kwubiri. De doek bestaat uit twee losstaande panelen, twee vlakken met een smalle middenstrook ertussen, die de indruk geeft van een grens tussen de beide panelen maar ook tussen de beide mensen die we op de doek zien. Twee mensen die elkaar op ooghoogte, ondanks die grens, toch door middel van een omhelzing elkaar ontmoeten. Ze beseffen dat er geen ‘ik’ is zonder een ‘wij’.

De kleuren zijn intensief. Groen is de kleur van het leven, van kracht en van vernieuwing, terwijl de kleur geel schepping en vruchtbaarheid symboliseert en mogelijk zelfs het goddelijke, omdat geel en goud nauw met elkaar verbonden zijn.

In de 40-dagentijd zullen we verder op de doek, de twee mensen, hun ontmoeting en de betekenis van dat alles ingaan.

Wat zijn ónze gedachten als we kijken naar deze afbeelding? Wat zou Chidi Kwubiri, de kunstenaar, óns willen zeggen?